deel 3. Zelf de regie nemen na een kankerdiagnose
Twee en een halve week slechts duurde dit ziekenhuis traject en werkelijk ik kan er al een boek over kunnen schrijven (blogs in mijn geval). Ik ga niet in detail, maar mocht je vragen hebben stel ze vooral, onder mijn blog is er ruimte voor. Van de eerste mammografie tot en met de afspraak met de oncoloog, twee en een halve week. Onvoorstelbaar, je hele wereld op z’n kop.
Die vrijdag, waarin ik ’s avonds zo’n ongelofelijke NEE voelde. Nee op chemo en nee op de snelheid, nee op de manier hoe ik me voelde tijdens de afspraken, nee op de manier waarop ik behandeld werd. Ik werd niet slecht behandeld, maar wel onpersoonlijk. De professionele afstand was voelbaar en dat werkt bij mij niet echt goed, de informatie was vooral technisch. De agenda voor de week erop werd al volgeboekt, Een echo waarop een ‘zaadje’ zou worden ingeplant bij de tumor, een rondleiding op de chemo-afdeling. Ach en ja, tijdens de PET scan werd nog iets anders gevonden, een poliep in mijn darmen, dus een colonoscopy werd ook ingepland.
Na die vrijdag, een weekend om weer eens na te denken. In dat weekend had ik mijn eerste coachingssessie en ik belde met een collega/vriendin, zij komt uit de zorg, en ik had een sterk gevoel om haar te bellen. Wat ik als eerste al leerde in de coaching en wat nog steeds bovenaan mijn lijstje staat is: ik heb de regie en ik neem de tijd. Vanaf het moment dat ik dat ging doen, bewust, voelde ik me een stuk rustiger. Iets waar ik ook achter sta en nu kan ik dat op dit moment (maanden later) beter verwoorden, kies met vertrouwen jouw behandelingstraject. Kies waar jij achter staat, alleen jij kan jouw traject bepalen. Hoeveel reguliere zorg, alternatieve zorg, supplementen, dieet noem het maar op, maak jouw pakketje met aandacht. Neem de tijd, voel wat goed voelt, zoek uit wat je niet snapt en stel heel veel vragen.
Wat voor mij een nee is, is voor jou misschien een ja. Je merkt dat in mijn verhaal ik al richting nee ga voor chemo, dat kan voor jou anders zijn. Leidend is het vertrouwen dat jij hebt, een behandeling welke dan ook werkt beter met vertrouwen. Omgekeerd ook, een behandeling werkt niet of veel minder zonder het vertrouwen (nog slechter met stress). Hier kom ik nog op terug.
Zondags had ik het besloten, het komt waarschijnlijk heel daadkrachtig over en eigenlijk is dat het ook wel, maar wat ik wil zeggen: het komt me niet aanwaaien. Ik moet door lagen heen, emotioneel. Gelukkig heb ik veel mensen, in die kleine kring om me heen die op eenzelfde manier in het leven staan. Dus ik kan praten en zo beter door mijn emoties heen en naar mijn gevoel. Ik belde zondags met die collega/vriendin en zij zei tegen mij: waarom ga je niet voor een second opinion naar het Antonie van Leeuwenhoek ziekenhuis (AvL noem ik het hierna). Een gesprek 1-2 dagen later met mijn zus, vertelde zij mij dat ook. Als iets dan ook 2 keer genoemd wordt. Toen herinnerde ik mij dat de oncoloog het had over een studie in Amsterdam. Ok, een nieuwe weg wordt geopend. Ik ga maandag bellen en dan cancel ik alle afspraken en vraag een doorverwijzing. Boem, besluit genomen.
Ik bel maandags met het ziekenhuis, een verpleegkundige van de mammapoli geloof ik (regelmatig word ik zo vaak doorverbonden het is me onduidelijk wie ik waarvoor moet bellen). Ik merk dat het lastig is, dingen terugdraaien. Ik wilde ook een nieuwe afspraak met de oncoloog, nou dat kon toch zomaar niet, ze heeft het druk enz. Ja, maar ik wil geen chemo. De echo afzeggen, dat kunnen ‘we’ niet zomaar doen, dat moest toch eerst een akkoord op komen van de arts. Dat was een heel bizar telefoongesprek. Ik dacht, ook al blijft die afspraak staan, ik kom niet. Uiteindelijk kreeg ik een telefonisch consult ingepland een dag later met de oncoloog. Tien minuten, kreeg ik, dus ik had alles opgeschreven, wat ik wil en niet wil. Op het moment van het gesprek, pakte ik mijn blaadje en las het achter elkaar op. De oncoloog was vriendelijk en zei dat ze een doorverwijzing naar het AvL ging regelen en de resterende afspraken werden afgezegd. Top.
Deze kanker ervaring kreeg een andere wending. Ondertussen regelde ik ook andere zaken, supplementen, en wat ik zelf kon doen; wandelen, mediteren (powerhouse) en EFT. Meer hierover in deel 4.
